 |
Eskilerde yol güzergâhi için en iyi kilavuz "esek"mis. Kayserililerin yol açmadaki ünleri Amerika'ya kadar gitmis. Isin sirrini anlamak için yol uzmanlarini Anadolu'ya göndermisler. Basariyi yerinde gören ABD'li uzman, yol çavusuna sormus, "Hiçbir alet edevat olmadan bu en dogru güzergâhi nasil bulabiliyorsunuz?" Çavus yanit vermis: "Esegi saliyoruz, arkasindan kazma kürek gidiyoruz." Amerikali, "Peki bu esek ölürse ne yaparsiniz?" demis. "Bir esek daha buluruz" demis çavus. Amerikali bu kez, "Diyelim ki baska esek bulamadiniz, o zaman ne yaparsiniz" diye sorunca, "O zaman Amerika'dan Uzman getiririz" demis çavus.
|
|
*** 1950'lerde ABD, Türkiye'de karayollari teskilatini kurunca, artik eseklere gereksinim kalmamis! Aslinda fennin gelismesi Amerika'da, Avrupa'da baslayali çok olmusmus. II. Cihan Savasi sonrasi sanayilesme almis basini gitmismis. Teknoloji olaganüstü bir hizla, neredeyse her gün kendini yenilermis. Bu yansa geriden katilanlar, kaderleri icabi Amerikali, Rus, Ingiliz gibi sömürgecilere muhtaç olmuslar. 1990'larin basinda, Sovyetler'le birlikte komünizm çökünce, sistemler arasi yansin yerini, kapitalizmin patronlari yani bugünün adi belirsiz, küreselcileri arasindaki yaris almis. Kisacasi artik, ülkelerarasi savasi bitmis, yerine uluslararasi firmalar arasi, kiyasiya bir savas baslamis. 2000'lere gelindiginde bütün ulus devletler görmüsler ki Tokyo'dan istanbul'a, Londra ve Kahire'ye kadar borsalar ve onlarin görünmez gerçek patronlari, milyonlarca insanin ekmegiyle, asiyla ve isiyle oynuyor. Ancak her ülkede isler istedikleri gibi olmuyor. Bunlardan biri olan Türkiye'de yani kapitalizmin mutlaka basarili olmasini istedikleri tek Müslüman laik ülkede de durum çok, hem de çok kötü gitmeye baslamis. Iflasin esigine gelen devlet, halkin kit kanaat biriktirdigini de elinden almak için çok yüksek faizli çesitli kagitlar icat edip, yurttasini rantiye yapmis. Esin dostun çalismadan harcadigini gören sade yurttas kaderine küsmüs. Bir süre sonra ülkede üretim düsmüs, her seyin fiyati almis basini gitmis. Devlet basta, hemen herkes borcunu ödeyemez olmus... *** O zamanlarda ülkede dürüst taninan, eski bir politikaci varmis. "Ülkeyi ancak esimle ben kurtaririni" diye meydanlarda nutuk atarmis. Sonunda, çözüm bulunamayinca, disaridakiler dahil herkes bu Karaoglan'a sarilip "geç basimiza bizi kurtar" demis. Alacaklarinin telasindaki ABD'li zenginler de yol yordam bilen, tanidiklari bir Dervis'i, Karaoglan'a yardimci göndermisler. Peki, her sey yoluna girmis mi? Elbette hayir. Bir deli Müslüman, kapitalizmi New York'ta can evinden vurunca, dehsete kapilan Hiristiyanlar, islerine yarayacak bu tek Müslüman ülkeye, son haçli seferinde yanlarinda olsun diye bol para göndermisler. Gelin görün ki, 'küreselin' her dedigini yaptigi halde iyi niyetli Karaoglan, devleti ve halki kurtaramadigi gibi sagligindan da olmus. 40 yildir çekilen bütün sikintilarin suçu, ona yüklenmis ve emekli edilmis. Amerika'dan gelen ve Karaoglan'la birlikte bazi çözüm yollari bulmayi beceren Dervis ise kivrak ve atik davranarak devrilmeden önce hükümet arabasindan atlayip, kendini kurtarmis. Ancak, bu kez de, 'sosyal demokrat' yollar açmak için beraber oldugu Baykaptan Politikaci'yi, halk reddetmis. Üstelik, Baykaptan'in tayfalari, yenilginin faturasini mahzun Dervis'e çikarmislar. O yine de gelecekte bir firsat daha çikarsa diye, halkin bir türlü istemedigi eski sosyal demokratlarla yeni projeler hazirlamaya koyulmus. Bir süre sonra bakmis ki, beraber oldugu Baykaptan onu unutuvermis. Daha da kötüsü, "birlikte bir yeni dönem açacagiz" diye yalvar yakar yanina aldigi Dervis'e, "artik gitsen iyi olur" deyivermis. Sonunda Dervis de benzerleri gibi çareyi, çekip yurt disina gitmekte bulmus... |
|