 |
Basbakan Erdogan, iç dis olaylarla ilgili aldigi karar, tavir ve söyleminin tamamini, Çankaya’ya çikma hedefine endekslemis durumda. |
|
Suriye krizinden, Kürt sorunundan, terörden tutun da, Van’daki konutlarin dagitimini bile hep, cumhurbaskani seçiminin propaganda firsati olarak degerlendiriyor. O kadar ki, devletin temel politikasini ilgilendiren konulari, Basbakan sorumluluguyla degil, oy hesabiyla yorumluyor. Varsa yoksa onun için önemli olan, ülkenin rakipsiz ve herkesi sindirmis tek hâkim lideri olduguna, seçmeni inandirmak. O nedenle, “kader arkadasim” dedigi Abdullah Gül’ün, hakli ve dogru karar ve açiklamalarina karsi, hem de aninda tepki koyarak güç gösterisi yapiyor. Bir zamanlarin, sözde “ileri demokrasi” sevdalisi R. T. Erdogan’in yerinde, “dedigim dedik, çaldigim düdük” diyen bir Tek Adam(!) var artik. Suna inanmis durumda, “seçmen kitlesi, gücün ve güçlünün arkasinda saf tutar!” Ülke açisindan asil tehlike bundan sonra basliyor; çünkü kamu kaynaklari simdiye kadar olmadigi ölçüde R.T. Erdogan’in cumhurbaskani seçilmesi için kullanilacaktir. Üstelik eline geçirdigi medya sayesinde, ondan baska bir muhalif adayin Çankaya’ya çikma sansi olmadigi izlenim ve inancini pekistirmis durumda. Bundan yararlanarak yandas olmayan zengin çevrelerden bile, propaganda harcamalari için sinirsiz destek alacaktir. Yerel seçimin öne alinmasi, seçilme yasinin 18’e çekilmesi, büyüksehir yasasi ve Da Vinci Köprüsü gibi konular hep, R. T. Erdogan’in seçim propaganda hesaplarinin icatlaridir. Seçimine kadar, daha birçok benzer yeni ve renkli çikislari, TRT basta yandas TV ekranlarini dolduracaktir. Elbette asil hedefi, anayasayi degistirterek “baskanlik” sistemine geçmek. Ancak, genel seçimden önce meclisten bu degisikligi çikaramayacagini gördü. Onun için ilk hedefi, önce halktan alacagi en az yüzde 50’nin üzerideki bir destekle, Çankaya’ya cumhurbaskani olarak çikmak. Simdiden aklindaki plan, seçimden sonra olusacak mecliste baskanlik sistemine razi bir çogunlugu saglamaya dönük; MHP ile son dönemde yürüyen iliskilerin gerçek nedeni bu. Siz simdi diyeceksiniz ki, “Eee, bütün bu hesaplari herkes görüyor ve biliyor, sen ne demek istiyorsun!” Haklisiniz ama gelin görün ki, görsel ve yazili medyanin baskisi altindaki seçmen açisindan bakarsaniz, “herkes görmüyor, herkes bilmiyor.” Nasil edip de gösterebiliriz? Yazmaktan, çizmekten, anlatmaktan baska yolumuz yok. |
|