|
, dinî, felsefî ve siyasî saplantilarinin esiri degilse, 20 Temmuz 2015 Suruç katliamindan beri, son cinayet dahil, olanlar karsisinda, kizginligi ve suçlamayi birakip, sogukkanlilikla önce kendisiyle hesaplasmasi gerekir. Sonra da etki ve yetki sahibi kim varsa, “yandas-karsit” demeden herkesle, akil, güç ve el birligi yapmalidir. Yetmez, hiç vakit geçirmeden, önce kendisini, sonra da çevresini ve içerde-disarda karsitlarini “akil, güç ve el birligi” kararina inandirmalidir.
“Olur-mu?” diyeceksiniz: Olur, yeter ki, daha eskisi bir yana, su son bes yilin yetkili-sorumlu politikaci olarak, sadece kendi ülkesinin ve komsularinin yakin siyasi ve toplumsal geçmisini, önyargisiz görebilsin ve gerçekleri kabullenebilsin! Yok, laik demokratik cumhuriyet sayesinde “kulluktan” kurtulup, mütevazi bir halk çocugu (özgür yurttas) olarak “Cumhurbaskani” olabildigi halde, çocukken bilinçaltina yerlestirilen bagnaz ve uygarlik karsiti saplantilarin etkisiyle, laik demokratik cumhuriyetçilige ve cumhuriyetçilere kin duymak ve duyurmakta inat ve israr ederse, yazik ve acidir ki, bu günleri de arar duruma gelinir.
Yakin tarih, huzur ve güven içindeyken belki etkisinde kalmazlar ama birlik-dirlik tehlikeye düstügünde, dinsel ve irksal tahriklerin ekonomik ve sosyal bakimdan yikik durumdaki genis kitleyi, ne denli etkilediginin, örnekleriyle doludur. Yalniz ikinci dünya savasi öncesi Avrupa’nin büyükleri geçinen Almanya, Italya, Ispanya ve hatta Yunanistan’daki benzerleri degil, son on bes yildaki, sözde dinci terör liderlerinin, kitleleri nasil tahrik (ajite) ettiginin, görsel ve yazili belgeleri yeterlidir. Aci gerçek o ki, kitle psikolojisi, bu tahriklerden olaganüstü etkilenir ve irk, din, mezhep ve zihniyet karsitligi baskisiyla, çogu zaman hukuk disi uygulamalari ve devlet adina siddet kullanimini alkislar ve hatta kin ve nefret duygusuyla saldirganlasir. Çeyrek yüzyildir terör örgütlerinin devsirdigi gençlerin “cihat” ugruna can almasi da, bu tahriklerin sonucudur.
Ancak bilinsin ki, Anadolu ne Balkanlar ne Avrasya ve ne de Ortadogu’dur. Yedi yüzyildir, kaynasmis, birligini ve bagimsizligini koruyabilmis tek Müslüman devletin anayurdudur. Yüz yila yaklasan bir süredir de, laik demokratik cumhuriyet olarak, yine Islam dünyasinin tek örnek ülkesidir. Bu gün oldugu gibi, birlik ve dirligi gözetmeyen-koruyamayan “Bas Sorumlular”, bir süre engelleseler de, yarinlarda, öncekiler gibi yitip gidecekler ve laik demokratik Türkiye Cumhuriyeti, çagdas uygarlik düzeyine ulasma mücadelesini sürdürecektir.
|
