|
20. yüzyilin ilk yarisina kadar, üzerinde çok konusulan, yazilan, çizilen Kentsoyluluk da, Kentlilik ile ayni sey degildir, apayri anlam tasirlar. Bizde Burjuvazi anlaminda kullanilan Kentsoyluluk, sinifsal bir tanimdir. Yani, Isçi sinifi, Aristokrasi gibi sosyal bir içerik tasir. Toplumsal tartismalar, Siyasal kavgalar bilindigi gibi, tarih boyu siniflar arasi bir bitmeyen mücadelenin (savasimin) yansimalaridir.
Ciddi arastirmalarin sonuçlarina göre, 7 milyara yaklasan dünya nüfusunun büyük çogunlugu “Köylü” kafalidir. Üstelik ayni bilgilere göre, bu köylü kafalilarin yüzde 80’i kentlerde yasamaktadir. Bu oranlar, Londara’dan doguya dogru gidildikçe hizla büyür. Yine Londra’nin batisinda kalmasina karsin örnegin ABD’de köylülük orani yüzde 70’in üstündedir. Buradan anlasilmasi ve bilinmesi önemli olan nokta: “Kentliligin Zenginlikle Dogru Orantili” olmadigidir. Ayni arastirmalara göre, nüfusunun en yüksek oranda (yüzde 90) kentli oldugu ülke Isveçtir.
Bu kadar uzun giristen sonra , ne imis, ne özellikleri varmis bu “Köylülügün” diye, üzerinde durmak gerekir. Türk asilli ve bu konuda doktora yapmis bir kadin profesörümüzün verdigi temel bilgilere göre, köylülügün temel unsurlari sunlar:
1. “Köylü Kafalinin” çagdas saati yoktur, köylü dünyanin her yerinde , günes saati kullanir! Karanlikta yararlarinin, çikarlarinin kontrolünden çikacagi korkusuna kapilir. Günesle erken ise gitmeyi, kararmadan eve dönmeyi, zengin olmanin yolu sanar!
2. “Köylü Kafalinin”, tatili yoktur, cumartesi pazari yoktur. Hayvanlar durmaksizin yem ister, su ister. Köylü kafali doktor, isinden, hastanesinden bir dakika ayrilamaz , sanki hastasi onsuz yasayamaz! Patronsa, iscisi detim ve gözetim ister, yoksa, ense yaparlar yada çalarlar!
3. Acimasizdir, gece tilki girdi diye karanlikta kardesini bile vurur, gözü karadir! Bir dakika gecikti diye isçisinin yasamini söndürür, isinden atar, hiç üzülmez!
4. Kardesini vururken acimasiz ve gözü pek olan o “Köylü Kafali”, kral, padisah, parti baskani ya da genel müdür ..her kimse, Otoritenin , Devletin karsisinda, korkak ve basi egiktir. Patron, vergi denetçisini önce satin almak ister, basaramazsa yüzünü yalar! Memursa, amirinin ayagini öper!
5. Aç gözlüdür. Gözü doymaz. Evi varsa, on tane olsun ister. Bagi varsa, dagi da olsun ister, fabrikasi varsa, sektöründe tekel gücü olsun ister!
6. Sosyal degildir,olamaz. Yalnizdir. Onun içi insan iliskisi, yalnizca yarar hesabina baglidir. Ölümün de, yada bayraminda dostu vardir. Günlük yasaminda herkes ona düsman, herkes ona hasimdir!
7. En önemlisi, son derece tutucudur ( muhafazakardir). Tüm degisimlere karsidir. Bulundugu kosullari ve konumu korumak için canini bile verir.
Bilim adamimiz , uzun yillar yapilan arastirmalarin sonuçlari olarak verdigi bu bilgileri su sözlerle bagladi. Tarihte tipik “Köylü Kafali” örneklerden üç isim: Stalin, Mao ve Hitler’dir, Kentli örnekler ise: Lenin, Churcil ve Atatürk’tür.
Siyasal amaç ve hedeflerin, Ideolojik savlarin, Parti program ve ilkelerinin kaybolup tarihe karistigi ve Küresellesme adi altinda Kapitalizmin tam anlami ile hakim oldugu bu günkü dünyamizda, bu saptamalar elbette çok önem tasiyor. Bunlar bireysel açidan önemli olmanin üstünde, asil ülkelerin yönetimini ele geçiren Kisilerin Kimligi ve Kafalari bakimindan, önemi çok daha büyük.
Örnegin, ABD Baskani George W. Bush bunlardan hangisine giriyor! Amerikali aydinlara göre, Bush tam bir köylü kafalidir. Güney Afrika Devlet Baskani Nelson Mandella tam bir kentlidir. Fransa eski Cumhurbaskanlarindan François Mitterand da kentli idi. Almanya’nin bir önceki Sansölyesi Helmut Kohl gerçek bir köylü kafali, Willy Brand ise tam bir kentli idi. Çok ilginç: yillar önce kursuna dizilen, Romanya’nin Devlet Baskani Nikolay Cavusesku, iyi bir kentli imis. Diktatör benzerlerinden, Saddam Hüseyin ise tipik bir köylü kafali. Italya’nin bugünkü Basbakani Silvio Berlusconi’de köylü kafalilik gösteriyor. Pakistan’in Devlet Baskani Pervez Müserref’in kentli olduguna dair belirtiler var. Rusya Devlet Baskani Vladimir Pütin ve Ingiltere Basbakani Tony Blair hakkinda dünya kamuoyu henüz kararsiz.
Türkiye’ye gelince: Cumhurbaskani Sezer kentli, Basbakan Erdogan tartismasiz, köylü kafali. Abdullah Gül’ün, kentli olma yolunda oldugunu söylemek olanakli, ancak henüz erken. Süleyman Demirel, Cumhurbaskani olduktan sonra tam bir kentli. Eski Basbakanlardan Menderes tam bir kentliydi. Eski Cumhurbaskanlarindan Kenan Evren ise köylü kafaliliktan hiç bir zaman kurtulamadi. Merhum Turgut Özal ve Erdal Inönü, benzesmedikleri halde ikisi de kentlidir.
Bu saptamalari , uzun yillar konunun üzerinde çalistigini söyledigi, Bilim Adamimizla birlikte çalisarak belirledik. Sevgili okurlar elbette irdelemek, genisletmek yada yadsimak hakkina sahiptir. |
