|
Otuz yil sonra, sanki ayni filmin yeni aktörler ile ikinci çekimini izliyordum. Caddeler biraz daha düzelmis, iki yandaki apartmanlar daha yüksek ama çirkin. Kizilay meydani daha isikli ama cansiz ve insanlar ilgisiz. Filmin ortak bir sahnesi var, Kibris. O tarihte halk Ecevit’i, Kibris’i aldi diye alkisliyordu, dün ise kalabaliklar Erdogan’i Kibris’i verdi diye alkisliyor.
Ecevit 1973 seçimlerinde ancak, Ismet Pasa partinin basinda iken 1969’da aldigi kadar oy aldi. Yüzde otuz dolayinda oy alan CHP, sag oylar üç partiye bölündügü için Hükümet kurma olanagini elde etti. Ecevit’in Basbakanliginda 27 yil sonra CHP, MSP (Milli Selamet Partisi) ile Koalisyon Hükümeti kurdu. Ben de genç yasimda o Hükümette Bayindirlik Bakani olmustum.
Kibris Baris Harekati’na kadar geçen sekiz ayda, o Hükümetin ekonomik ve sosyal konularda çok basarili oldugu sonrada çok yazilip çizilmistir. Simdi Erdogan için yapildigi gibi, Kibris sonrasi Ecevit’e gösterilen övgü dolu karsilamalar, sölenler sürüp gitmisti. Otobüslerin, minibüslerin camlari, Istanbul Ankara basta büyük kentlerin duvarlari, simdi Erdogan’inki gibi Karaoglan’in (Ecevit) resimleri ile donanmisti.
Bu ilk filmin iste bu sahneleri Ecevit’i bir baska zafer için umutlandirdi. Çevresindekiler de halkin o destegini “oya” dönüstürmesi için, Ecevit’in aklini çelmeyi basardilar. Erken seçim isteyen Ecevit Koalisyonu bozdu. Düsünmüstü ki, yapilacak bir erken seçimde tek basina Hükümet kurma olanagi elde edebilirdi! Olaylar beklendigi gibi olmadi. “Dün dündür, bugün de bugün” ilkesine bagli ve “zamanlama ustasi” Demirel, bu durumu firsat bildi ve seçimi engelledi. O zaman yüzde 2’lerde oyu olan Türkes’in MHP’si ve yüzde 8 oyu olan Erbakan’la Birinci Milliyetçi Cephe Hükümetini kurarak, CHP’yi muhalefete itti.
Milliyetçi Cephe Hükümetleri ile yasanan siyasal gelismelerin, Türkiye’yi 12 Eylül 1980 Askeri Darbesine getirdigi, Sag - Sol çatismalarinin o cephelesme nedeni ile basladigi ve uzun yillar süren iç çekismelerin, asil kaynagi oldugu savlari birer gerçektir. Üstelik o tarihten sonra CHP ve Sosyal Demokratlar dogru dürüst Hükümet olamamistir.
Ikinci çekim ayni filmi seyrederken, Ankara’da Kizilay meydaninda otobüsün üzerindeki Erdogan’in gözlerinde, sözde Bürüksel basarisini oya dönüstürme düsüncesini okur gibi oldum. 1974’de ayni meydanda Ecevit’in yaninda rahmetli Vedat Dalokay vardi, Erdogan’in yaninda 30 yil sonra simdi Melih Gökçek var. Zaten bir süre önce Adalet Bakani Cemil Çiçek Baskanlik Sistemi tartismasini açtiginda altinda böyle bir amacin yattigini sezmis ve bu sayfamda yazmistim.
2005 ya da 2006’nin, seçim yili olacagi tartismalari Ankara’da basladi. Baskanlik Türkiye için hiç olmayacak bir sistem. Bu kaygiyi tasiyan politikacilar ve hukukçular hakli ve tutarli bir tartisma baslattilar. Benim de onlar gibi düsündügüm bu tartisma sertleserek çok büyür ve var olan siyasal istikrari bozabilir.
Erdogan’in, Ecevit’in düstügü yanlisliga düsmemesini dilerim. |
