|
Dünyanin görmedigi kriz dolaysiyla, milli gelirin kirk yildir ilk kez yüzde 10 düstügü, issizligin yüzde 15'e çiktigi gerçegine karsin, Basbakan'in "teget geçti" diyebilmesi. Yine Basbakan'in Davos'ta "van minüt" sovu, (giderek Israil ile iliskilerimizde ulasilan bunalim). Partisinin bile ne oldugunu anlamadigi, Basbakan'in demokratik açilimi (Kürt açilimi), tam anlami ile bir açmaza dönüstürmesi. Buna karsi MHP liderinin halkin irkçi-milliyetçi duygularini kiskirtan muhalefetini tirmandirmasi (Bursa'daki futbol maçinda yasananlar). Son olarak da CHP Genel Baskani'nin Erdogan'la açilimi görüsmesini sokaga açik münazara konusu yapmasi.
Bu tutumlariyla, umduklari sonucu alamadiklarini göremiyor durumdalar. Her biri de kendini hakli göstermek için kirk dereden su getirme konusunda çok usta olduklarini kimse yadsiyamaz. Ancak, yandas medyalari ve partizanlari disinda, üç genel baskanin da halkin büyük çogunlugunun güvenini yitirdigi bir gerçek. Son haftalardaki anketlerde AKP önemli düsüs gösteriyor. Ötekiler yükseliyor mu? Hayir. Kararsizlarin orani artarak yüzde 30'a yaklasti.
Üstelik bu oy hesabiyla sürdürdükleri gerginlik, birbirlerini karalama ve suçlama savasina dönüstü. Gerçek anlami ile sandik demokrasisi 1950 seçimleri ile basladi denebilir. Parti baskanlari arasindaki tartismanin, darbeleri tahrik ettigini yazanlar oldu. O ortamlarda bile liderler arasindaki söylemin hakaret düzeyine ulastigini kimse görmedi, duymadi. 1980 sonrasi, Demirel, Erbakan, Erdal Inönü, Özal ve Ecevit, birçok konuda yüz seksen derecede karsi karsiya geldiler. Yanlarinda yetisen bugünkülerin, bugünlerde biraz olsun yüzleri kizariyor olmali.
Basbakan'in aldigi oy yükseldikçe, Kasimpasa'da top kosturdugu zamanlardaki gol sevinci gibi kendisini kaybettigi görülüyor. Taskinliga kapilip, kendisini efelenme içgüdüsüne kaptiriyor. Üstelik son dönemde tirmandirdigi bu tavrini, halktan aldigi oya sahip çikma göreviyle açiklar oldu. Yenik duruma düstügü endisesi ile muhalefet de, onunla bu yanlislikta yarisir durumda. As ve is derdinde olan halk, bu manzaradan bikti, usandi. Oysa halk, çagdas ve gerçek demokrasinin nimetlerinden olan adalete, insan haklarina, asa ve ise her zamandan daha çok susamis durumda. Bugün yasatilan, sözde parlamenter demokrasi oyununa degil.
|
