|
“Sayin büyügüm,
Sizin Bakan olarak görev yaptiginiz dönemde,ben 19 yasinda Kibrisli bir Harbiye ögrencisi olarak Izmir'de egitim görmekteydim.Ikinci harekat ise;biz trenle Ankara'ya dönerken basladi.
Size gönderdigim mesajim amaci sadece dogru bilgiyi aktarmak içindi.
Yaslandiginizi ifade ederek kendinize haksizlik yapmayin lütfen.Bu kadar süratle yanit vermeniz,sizin duyarliliginizin,dinamizminizin ve enerjik yapinizin en açik göstergesi bence.
Yazinizin içeriginden çok bende biraktigi "izlenimi" ifade etmek isterim:Onca çaba bugünler için miydi?...
Epeydir bu duygu içindeyim ve sanirim Kibrisli Türk'lerin bir çogu da bu soruyla bas basa vicdanlarinda ve düsünce dünyalarinda.
Ben,16 Nisan'da T.C.Disisleri Bakani Yunanistan'da,Kibris Rum Yönetimi'nin;"Kibris Cumhuriyeti" unvani ile AB'ne girisini ilerleten imza töreninde hazir bulundugu günden beri,yogun biçimde bu soruyu soruyorum iste:Biz bu günler için mi mücadele verdik buralarda?...
16 Nisan 2003'te asagidaki siiri yazdim.Aci içinde...
Saygilar sunarim.“
AKROPOL’de BUGÜN...
Çürükkaya’dan baktiginda;Sihari’nin isiklarina özenirdin...
Camlari kirik kulübede titrerdin.
Nöbet kulübesinde...
Telefonsa çalismazdi çokluk.
Manyetolu bir telefon iste...
Asagidaydi manga arkadaslarimiz.
Kogusta...
Kogus dedigim;kerpiçten bir küçük oda.
Üstü sac kapli...
Gündüzün,kerpiç keserdi Mücahitler Hasnekadin’da.
O kerpiçlerden yapildi o kogus.
Elektrik yok.
Gemici fenerimiz,lambasuyu kokardi.
Ve koyun postu örterdi Mücahitler üstlerine
Üsümemek için...
Saati geldi mi;kendimiz kaldirirdik
Nöbeti devralacak Mücahidi nöbete.
Azliktik...
Çürükkaya;Balyo’ya bagli.
Balyo;takimin adi...
Mandrez tepelerinde bir takim...
Çürükkaya,Hisartepe,Londarga,14 numara,Domuzcular,Makrasi...
Her birinde 5-10 kisi...
Hepsinde nöbet tuttum ben.
Kus uçmaz,kervan geçmez tepeler...
Yol yoktu.
Yagmur düstü mü,
Civik çamura keserdi her yer.
Erzakin gelemedigi olurdu.
Okula,dereler asip giderdik.
Balçik çamur içinde...
Ve yasimiz 15-16...
Ben,bugün için tutmadim o nöbetleri!
Milli günlerde;
Coskuyla,
Inançla,
Özlemle,
Bugün için okumadim o siirleri!
O sehitler,
Bugün için düsmedi bu topraga!
Bu halk...
Bu onurlu,
Çilekes,
Her biri bir Bayraktar,
Her biri baska bir kahramanlik öyküsünün Mücahidi,
Bu halk,bugün için direnmedi!
Varsin Gül gitsin Atina’ya.
Akropol’de taniklik etsin Enosis’e...
Alkislamayacakmis...
Gülemiyorum bile Gül’e.
Çignenen,bir halkin onurudur!
Ben,bugün için tüketmedim baharlarimi...
Akropol’de bu gün yagmalanan benim!
Biziz...
Benim umutlarim,inancim,özlemim,direnisimdir.
Bizim direnisimizdir...
Akropol’de bugün;tarih biçaklaniyor!
Bizim tarihimiz...
Akropol’den sonra,
Bahar gelse ne yazar artik...
Kahir doluyum.
Yaziklar olsun...
Yilmaz Sarper.
|
