|
--------------------------------------------------------------------------------
“Kiliçdaroglu’nu halk bagrina basti. Bu umudun arkasinda, Erdogan’in çözemedigi as ve is sorununa, ‘kendilerinden biri’ olduguna inandiklari Kiliçdaroglu’nun çare olacagi inanci yatiyor. O nedenle, geçmiste oldugu gibi, bu kurultayin sonuçlari da halkin umurunda olmayacak. Ayrica, geçmis dogru okunursa, olaganüstü kurultaylarin bekleneni vermedigi, tersine aykiriligin ve gerginligin tabana yayildigini yasayanlar iyi bilir. (...)”
Kurultayda yasanan coskuya ve Genel Baskan'in konusmasiyla tazelenen gelecege dönük umutlara bakilirsa, yanildigim söylenebilir. Ancak, Parti Meclisi seçimi sonuçlari açiklandigi andan itibaren baslayan tepkiler ve yeni partili olan bazi üyelerin medyadaki söz ve görüntüleri tabanda bekledigimden de erken bir huzursuzluk yarattigini kimse yadsiyamaz.
Bu acemiliklerin kisa sürede düzeltileceginden hiç kuskum yok. Daha önce belirttigim gibi Tayyip Erdogan’dan kurtulmak isteyen as ve is derdindeki halk, CHP içinde artik alisilmis olan bu tür olaylarla hiç mesgul degil. Dolaysiyla seçime kadar halkin gözü ve kulagi Genel Baskan'da olmaya devam edecektir. Benim gördügüm kadariyla Kiliçdaroglu da bu gerçegi çok iyi görmüs durumda.
Parti içine dönersek; Kurultay'in sonucundan rahatsizligi artan üç taraf var:
Ilki ve önemlice olani, eski Genel Baskan ve yandaslari. Önder Sav’in “elinden alacagiz” sanarak, zorladiklari çarsaf listeli bu kurultayda, yillardir tapulu mallari sandiklari parti bütünüyle kontrollerinden çikmis oldu. “Biz partiyi yüzde 29’larda biraktik” demelerinden, simdi artik bütün hesaplarini, 12 Haziran'da bu yönetimin göreceli bir basarisizligina baglamis gözüküyorlar!
Daha az önemli olan ikinci taraf, eski Genel Sekreter ve çevresi. Yarim yüzyillik CHP’li oldugunu söyleyenler, partiyi delege seçimleri ve kongreler kurumu gibi algiladiklari için daha akilli ve sinsi bir eylem plani içinde olabilirler. O nedenle 12 Haziran 2011 seçiminde de mümkün olan en çok sayida yeniden meclise girme hesabiyla Genel Baskan'i destekler gözükmeyi yegleyeceklerdir. Aslinda, geçen Mayis’ta Kiliçdaroglu’na sahip çikarken, ortaya koyduklari cesaret ve özveriyi Bassavcinin “tüzügün uygulanmasi” yazisi geldiginde de gösterebilselerdi, ne parti bu olaganüstülükleri ne de kendileri, simdi düstükleri bu kirgin ve kizgin durumu yasayacaklardi.
Üçüncü önemsiz grup ise, geçmiste partiden uzak kalan ve degisik siyasetlerin pesinde kosan ve bu kurultayda CHP’de yeniden yer edinmek isteyip de eli bos kalanlar. Bunlar, yönetime gelen kimi isimlerin ve kendilerince yanlis adim ve söylemlerin dedikodusunu yapmayi yorulana kadar sürdürürler. Zararlari partiye degil, kendilerine olur.
Genel Baskan'in bunlari gördügünden ve bildiginden de hiç kuskum yok. Öyleyse niye yazdim...
Son 9 yildir, milletvekili olma gibi bir tasam olmadigi halde, bazen isgüzarliga varan ölçüde, partinin her sorununu sanki görevdeymisçesine omuzlarimda duymaya devam ettim. Gün geldi yazilarimda, 27 yil yaninda inanarak hizmet ettigim eski Genel Baskanimi, ülke ve parti açisindan yanlis gördügüm konularda saygimda kusur etmeden elestirdim. O nedenle gidisine herkesten çok üzülmekle birlikte, degisimin önü açildigi için partim adina herkesten çok sevindim.
Kiliçdaroglu’nun gelisi, halkta oldugu gibi bende de R. T. Erdogan’in karsisinda yeni bir basari umudu yaratti. Bu duygu ve beklentilerle baktigimda, basindan beri karsi oldugum son kurultay ve parti meclisi seçim sonuçlari bende de bazi kaygilarin dogmasina neden oldu. Ancak daha sogukkanli ve sorumlu degerlendirdigimde, 12 Haziran seçiminin AKP ile hesaplasmak için CHP’nin son firsati oldugu gerçegi karsisinda örgütün ve halkin, bizim gibilerden her kosulda Kiliçdaroglu’na güvenmemizi ve elden gelen destegi, içtenlikle ve inanarak vermemizi bekledigini gördüm. Ve dedim ki, “Gün, kisisel dogrularimizin degil, ‘Halkin Dogrusunun’ günüdür.”
|
