|
Bu hafta da devam edecegim. Çünkü inanilir anketlerde görülen o ki, asagi-yukari,1 Kasim’da da sandiktan, yine 7 Haziran sonuçlari çikacak. O demektir ki, büyük olasilikla, yeni yila, bir AKP-CHP Koalisyon Hükümetiyle girecegiz. Ne var ki, yine de HDP’nin baraja takilma olasiliginin varligini sezmekteyim. Çünkü Ak Saray ve Basbakanlik, HDP’nin oyunun yüzde dördünü olsun almak için her seyi göze almis durumdalar. Kimilerine göre, “güvenligi saglamak” gerekçesiyle sandiklarin özel timlerle kusatilmasinin, PKK’nin saldirilarini yogunlastiracagi ve sonuçlari gölgeleyecegi simdiden tartisiliyor!
Cumhurbaskaninin, AKP’nin fiilî Genel Baskani gibi, “550 milli milletvekili istiyorum” diyerek, emrindeki tüm devlet gücünü ve yandasi medyayi, HDP’nin meclis disinda kalmasina sanki “azmettirdigine” karsi en sert tepkiyi, Milliyetçi bir partinin Genel Baskani gösterdi. Basbakan, “sonuçlari nereye giderse gitsin” dercesine, “Bunlari (HDP) tasfiye edin” nutuklari atiyor. Bu partizan tavrin (ben, iki en üst devlet yöneticisin de ortak ve tek bir hedefe kilitlendigini görüyorum), sonuçlari açisindan, ülkeyi nereye götürecegini ve neye mal olacagini birakin hesapladiklarini, düsündüklerini bile sanmiyorum. Tipki, Suriye basta, düne kadar sürdürdükleri dis politikada oldugu gibi?
7 Haziran’da ortaya çikan sonucun, BIRISININ, “tek basina ve tek elden ülkeyi yönetme” hirsina gem vurdugu bir gerçekti. 8 Haziran yazimda, “simdilik” demis ve o Birisinin, basbakan oldugu ilk haftalarda memleketi Rize’de, “demokrasi bizim için hedefe(!) giden yolda bir araçtir” dedigi hedefinden vaz geçirilmesi için CHP’nin kosulsuz ve hemen AKP’yi koalisyona zorlamasini önermistim. O düsünceme en deneyimli partili arkadaslarim bile karsi çikmis ama AK Sarayin 1 Kasim tuzagini görünce, ancak uyanmislardi. Tipki, ilk görüsmeden bir ay sonra ve 45 günlük sürenin dolmasina üç gün kala, “AKP bize hükümet kurma teklifi getirmedi” diyen CHP Genel baskani gibi! Arkasinda kim ve kimlerin oldugu hala tartisiladursun, “Suruç Patlamasinin” da, hem Ak Sarayi hem de PKK’yi siyasal yolla bir çözüme varma hesabindan vaz geçirdigi, bir gerçek. PKK’nin kardeskanini akitirken, HDP’yi, Kürt kökenli yurttaslari temsilen, siyasal bir çözümün tarafi olarak artik önemsemedigi de bir gerçek. Bunun bilincindeki Genel Baskan basta, HDP Yönetimi her ne kadar ince sitemlerle iyimser konussalar da, ben gözlerindeki, “baraj korkusunu” görecek kadar deneyimliyim.
Bütün bunlardan sonra, tanik oldugum bir tartismayi aktarmak istiyorum:7 Haziranda CHP’ye oy vermis dost bir ailenin genç kizi, annesinin karsi çikisina karsilik sunlari söyledi: “Anne, korkum o ki, anketler ‘geçiyor’ dese de, hem PKK yüzünden halkta yükselen tepki, hem AKP Seçim Hükümetinin baskisi, HDP’yi barajin altina itebilir. Onun için bu kez HDP’ye verecegim. Hem, HDP’nin baraji geçebilmesini, CHP’nin 1-2 puan yükselmesinden daha çok önemsiyorum. HDP baraja takilmazsa, 1 Kasimdan sonra, nasil olsa bir AKP-CHP Koalisyonu kurulacak”.
|
